From my earliest memories, I was already captivated by the 'dark side' — a shadowy fascination that shaped my youth and has run like a thread through my life, leading to the self-willed, reclusive, and contemplative person I am today.
What hides in the shadows? Was that a glow in the dark? Myths and monsters, mysterious creatures from another dimension — they draw me into a narrative that feels vulnerable, morbid, and absurd (visionary?). A universe in which I can both escape and create. That world pulls me in irresistibly.
The layering in my work arises from an unconventional, deliberately disjointed approach. This method contributes to the uniqueness of my artistic identity. It’s a quest — or perhaps an embrace — of personal struggles, expressed in a playful yet sometimes unsettling way, often with a nod to the macabre.
Alongside the brush, I use graphic objects that lead to layered structures and textured surfaces. I often work on weathered, even grimy materials — canvases or old paper — which serve as carriers of my vision. My almost conciliatory use of color creates a recurring, confrontational contrast between my introspective, emotionally tinged personality and an atmosphere of fear, decay, and disintegration.
My work is both an exploration of fear and an invitation to confrontation. Through it, I seek interaction with kindred spirits — a shared acknowledgment of the ominous and the oppressive. It is a search for the essence of being human: to endure with courage, to adapt, and to hold on to the values that connect us — even as the world around us collapses.
Vanaf mijn vroegste herinneringen was ik al in de ban van de 'dark side' — een schimmige fascinatie die mijn jeugd vormde en als een rode draad door mijn leven loopt, en die heeft geleid tot de zelfbewuste, teruggetrokken en contemplatieve persoon die ik vandaag ben.
Wat verbergt zich in de schaduwen? Was dat een gloed in het donker? Mythen en monsters, mysterieuze wezens uit een andere dimensie — ze trekken me mee in een verhaal dat kwetsbaar, macaber en absurd (visionair?) aanvoelt. Een universum waarin ik zowel kan ontsnappen als creëren. Die wereld trekt me onweerstaanbaar aan.
De gelaagdheid in mijn werk ontstaat uit een onconventionele, bewust onsamenhangende aanpak. Deze methode draagt bij aan de uniciteit van mijn artistieke identiteit. Het is een zoektocht — of misschien een omarming — van persoonlijke worstelingen, uitgedrukt op een speelse maar soms verontrustende manier, vaak met een knipoog naar het macabere.
Naast de kwast gebruik ik grafische objecten die leiden tot gelaagde structuren en getextureerde oppervlakken. Ik werk vaak op verweerde, soms zelfs vuile materialen — doeken of oud papier — die dienen als dragers van mijn visie. Mijn bijna verzoenende gebruik van kleur schept een terugkerend, confronterend contrast tussen mijn introspectieve, emotioneel getinte persoonlijkheid en een sfeer van angst, verval en desintegratie.
Mijn werk is zowel een verkenning van angst als een uitnodiging tot confrontatie. Daarmee zoek ik interactie met gelijkgestemden — een gedeelde erkenning van het onheilspellende en het beklemmende. Het is een zoektocht naar de essentie van mens-zijn: om met moed te doorstaan, je aan te passen en vast te houden aan de waarden die ons verbinden — zelfs wanneer de wereld om ons heen instort.